සරුංගලේ... නුඹ වාගේ රට හැර යන අපේ ළමයි!!

                                           




"දැන් වෙලාව පස්වරු එක පසුවී විනාඩී  දහා තුනයි.මේ ලක් හඬ ගුවන්විදුලි සේවයයි".........
"මේ වෙලාවේ ගීතයක් ඉල්ලීමට රසිකාවියක් රැඳී ඉන්නවා"
"ඔබතුමියගේ නමකියන්න".........
"මම චන්ද්‍රානි" 
"ඔව් චන්ද්‍රානි මහත්මිය ගීතය සුදානම් කරනකන් ඔබ තුමියගේ විස්තර ටිකක් කියන්න බලන්න ...."
"මං ඉන්නේ කඩවත කලින් ගුරුවරියක් දැන් විශ්‍රාම ගිහෙල්ල ඉන්නේ."
"මොකද මේ ගීතය තෝරාගන්න ඔබ තුමියට හිතුනේ"
"මේ ගීතය මගේ ජිවිතයට ටිකක් සමීපයි".
"කැමතිද විස්තර  කරන්න ?."

මට පුතාල දෙන්නෙකුයි දුවකුයි ඉන්නවා දැන් ඒ කවුරුවත්  මං ලග නැහැ දැන්.අපි  තරුණ කාලේ  අපේ දරුවෝ පොඩි කාලේ මේ හැමෝම එකටමයි හිටියේ අපේ ජිවිත වුනේ  මේ තුන්දෙනා.අපිට පුළුවන් උපරිමේට අපි මේ හැමෝටම ඉගැන්නුවා.එයාලත් හොඳින්  ඉගන ගත්තා.කාලයක් යද්දී අපි වයසට ගියා එයාල තරුණ ළමයි වුනා.එයාලගේ අද්‍යපනේ  හැටියට  වැටුපක් ලංකාවේ ලැබුනේ නැහැ.මං ගුරුවරෙක් විදියට හැම ළමයටම අපේ දේ අගයන්න කියල දෙනවා මගේ දරුවන්ටත් හෙමයි.ඒත් කාලයක් යද්දී ඒයාලා විදේශ ගත වෙන්න අදහස් කරා.අපිත් වැඩි කැමැත්තක් වුනේ නැහැ අපේ රටේ වටිනාකම තරුණ ළමයින්ට වඩා අපි දන්නා නිසා.මොන රටක ගියත් දුක් විඳින වෙයි කියල අපිට බයත් තිබුනා.මේ රටේ ඉගන ගෙන වෙනත් රටකට සේවය කරනවට මගේ මහත්තය කොහෙත්තම කැමති උනේ නැ.අපි නොදන්නවට අපේ දරුවොන්ගේ  නිදහස් අද්‍යපනේට   අහිංසක දුප්පත් මිනිසුන්ගේ මහන්සියත් එකතුවෙලා තියෙනවා.කාලයක් යද්දී ඒයාලා විවාහ වුනා. පස්සේ  රැකියාවට ඔස්ට්‍රලියාවේ  ගියා.එක්කෙනා එක්කෙනා  ගියා එයාලගේ නෝනලාත් එක්ක.ඊට පස්සේ හැමෝම මගෙන් ඈත්  වුනා.කලින් අවුරුද්දකට වතාවක් ආවා මාව බලන්න.දැන් එහෙම එන්නෙ නැහැ .එයාලට දැන් එහෙ පුරවැසිබවය තියෙනවා. මගේ දරුවොන්ටත් දැන් දරුවෝ ඉන්නවා.එයාලටත් ප්‍රශ්න ඇතිනේ කලින් වගේ මාව බලන්න එන්න වෙන්නේ නැහැ.මගේ ලග නැති වුනත්  එයාලා සතුටින් ඉන්නවා.මාත් ආසයි මගේ දරුවෝ හැමෝම ආයේ එක දවසක් හරි  එකට ඉන්නවා දකින්න.නෑදෑයෝ කොච්චර හිටියත් මට මගේ දරුවෝ නැති  පාළුව එයාලට මකන්න බැහැ.මගේ ජිවිතේ හොඳම කාලේ කැප කලේ මගේ දරුවන්ට.එත් මට එයාලත් එක්ක ඉන්න ඕනේ කාලේ වෙද්දී ඒ කවුරුවත්  මගේ ළඟ නැහැ.    

සරුංගලේ වරල් සැලේ
නිසංසලේ ගුවන් තලේ
අපෙන් මිදී වෙන රටකට යන්න හදන්නේ 
උපන් බිමට වැඩිය තැනක් කොහෙද තියෙන්නේ

සරුංගලේ බට පතුරෙන් නුඹ සැදුවේ අපේ ළමයි
සරුංගලේ ලාටු උලා රැලි කෙරුවේ අපේ ළමයි
සරුංගලේ කොළ අලව හැඩ කෙරුවේ අපේ ළමයි
සරුංගලේ නුඹ අහසේ අපේ ළමයි තම බිමයි

සරුංගලේ නුඹ වෙනුවෙන් ගුටි කෑවේ අපේ ළමයි
සරුංගලේ නූල් යොදා උඩ ඇරියේ අපේ ළමයි
සරුංගලේ උඩ ගියදා මතක නැතේ අපේ ළමයි
සරුංගලේ නුඹ වාගේ රට හැර යන අපේ ළමයි

මේ ගීතය හැම පදයක් පදයක් ගානෙම ඒ අම්මා කියපු කතාව තියෙනවා නේද?.ලංකාවෙන් ඉගන ගෙන වෙනත් රටවල අපි මේ වැඩකරන්නේ ඩොලර් වලට තියෙන ආසාව නිසාද.අපි මෙතන මෙහෙම ඉන්නේ එයාලගේ තරුණ ජිවිත කැප කරපු නිසා."සරුංගලේ උඩ ගියදා මතක නැතේ අපේ ළමයි"  අපේ රටට  අපේ ගමට  අපිට  ණය ගේවන්න පුළුවන් වේවිද අපේ මේ ජිවිත  කාලෙටම.අපිට  කවදාහරි මේ දුක තේරෙන්නේ අපිත් වයසට යද්දී.ඒ කලේ වෙද්දී අපේ අම්මලා නැ .. !

 දවසේ පඩියට කුලී වැඩ කරන ඈත  ගම්වල  මිනිසුන් ගෙවන බදු  වලිනුත් එක්ක තමයි අපේ නිදහස් අද්‍යපනේ රඳා පවතින්නේ.ඒත් තමන්ගේ දෙමවුපියෝ සහෝදරයෝන් ගෙන් කැමැත්තෙන් වෙන්වෙලා  වෙනත් රටක ජීවත්වෙන්නේ කියෙන් කී  දෙනාද ?.කවද අපිට අපේ රටේ නවතින්න ලැබෙයිද ?

මේ පොස්ට් එකේ සෑම දෙයක්ම මටත් බලපානවා .මෙය කියව සිත් රිදවීමක් ඇති උනානම් සමාවෙන්න.!!


සැ:යු : මේ සිදුවීම සත්‍ය සිදුවීමක් මිට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් මං රේඩියෝව අහගෙන ඉන්න වෙලාවක ඇහුනු දෙයක් ඒත් එක වැඩියෙන්ම දැනෙන්න ගත්තේ මාත් ලංකාවෙන් පිට උනාම.