අපේ ගමේ "බූත වනේ".1 කොටස..

                                   

                                                  


                             එදා සිකුරාදා පාසල් ඇරිලා ගෙදර ආවේ සුමතිපාල හදල දුන්නු නයා වාට්ටුව සරුංගලේ නුල් කාල් දෙකම ඉවර වෙනකන් උඩ යවන්න.නුල් කාලක්  උඩ යැවුවත් උඩු හුළගට අහුවන නිසා කරදරයක් නැතුව  ඒ දිහා බලන් ඉන්න පුළුවන් කියල අංජන කිවුවා.එත් නූල් කාල් දෙකම දුන්නොත් හවස බාන්න ඕනේ නැහැ.ඊලග දවසේ හවස නැත්නම් ඉරිදා හවස බාන්න පුළුවන් කියල මට වඩා සරුංගල් ගැන දන්නා අංජන මාත් එක්ක කිවුවේ පොල් බිඳෙන කන්ද පාමුල බයිසිකලේ තල්ලු කරන ගමන්.

හරියටම තව පැයකින් ගමේ එහා කොනේ තියෙන වෙල් යායට මගේ සරුන්ගලෙත් අරන් එන පොරොන්දුවෙන් අපි දෙන්න වෙන් වුනා.එදත් සුපුරුදු පරිදි සරුංගලේ අතට ගද්දි අම්මා බැන්නේ කිසිම වැඩක් නැතුව හැම වෙලේම සරුන්ගලෙත් එක්ක ඉන්න නිසා.එත් අම්මට තේරෙන්නේ නැද්ද හැම දාම සරුංගල්  යවන්නේ නැහැ එක කාලයක විතරයි නේ ඇයි එකවත් තේරුම් ගන්න අම්මට බැරි කියල කියන්නත් හදල කිවුවේ නැත්තේ එකට ඒක කතා කලොත් කොහොමත්ම යන්න දෙන්නේ නැති නිසා.රෑ වෙන්න කලින් ගෙදර එන පොරොන්දුව මත අඩි 7 ක් විතර දිග වරලත් එක්ක සරුංගලේ ඉම්පනවා වෙල් යායට අරගෙන යන්න පිටත් වෙද්දී බයිසිකලේ හැඩල් එකේ වැදිලා සරුංගලේ ඉරුනා.ඉරුණු සරුංගලේ පොඩි සවරන් කැල්ලක්  මුට්ටු කරලා වෙල් යායට යද්දී අංජන එතනට ඇවිල්ලා.

අම්මා මේ වෙල් යායට එන්න දෙන්නේ නෑ. මෙතන පාළු තැනක් නිසාත් වෙළෙන් එහා තියෙන මහා කැලේ බයානක සත්තු ඉන්න නිසාත් ගම කොනට වෙන්න තියෙන හින්ද ගමේ ගොඩ දෙනෙක්ගේ ඇසට අසු වෙන්නේ නැති මායිමේ පිහිට ඇති නිසා.හරිම පාළුයි හවස පහෙන් පස්සේ කැලේ පැත්තෙන් එන ඒක ඒක බය හිතෙන සද්ද නිසාත් ගමේ වැඩිහිටියෝ ගොඩ දෙනෙක් ඒ කලේ හඳුනුවේ "අවතාර වනේ " ලෙසයි.අපිට ඒ ගැන එච්චර හිතන්න වෙලාවක් දැනීමක් තිබුනේ නැහැ අඩි 7 ක් විතර දිග වලිගයක් තියෙන දිග සරුංගලයක් නූල් කාල් දෙකක් උඩ යවන්නම් ලොකු  වෙල් යායක් තියෙන ඕනේ.ගමේ කොල්ලන්ගෙන් වැඩ කාර කොල්ල වෙන්න නං ලොකුම සරුංගලේ වැඩිම දුරක් යවන්න වෙනවා.දැනට අපේ ගමේ තියෙන ලොකුම සරුංගලේ සුමතිපාල මට හදල  දුන්නු නයා වාට්ටුව සරුංගලේ.

                                                     
අන්ජනලගේ තාත්තගේ නැතිවුනේ  හරක් හොයන්න මේ කැලෙට වැදිලා.මාස දෙකකට විතර පස්සේ භාගෙට දිය වෙච්ච ගුණසෙන මාමගේ මිනිය හම්මුනේ කැලේ හොරෙන් දර කපන වෙනත් පිරිසකට.ඒ කාලේ අංජන හිටපු විදිය මාට හොඳට මතකයි අපිත් එක්ක කතා කරන්නේ නැහැ.අහන දෙයට උත්තරයක් දීල උගේ පාඩුවේ හිටියේ.ගුණසේන මාමගේ මිනිය පොලිසියෙන් වට කරගෙන ඉටිකොලෙක ඔතල ගමට ගෙනාපු දවසේ අන්ජනගේ අම්මයි අක්කලා දෙන්න අඬපු විදියට කාකි ඇඳුම ඇඳන් හිටපු පොලිස් ලොකු මහත්තරුන්ටත් ඇස් රතු වෙලා තිබුනා.ගොඩක් දෙනෙක් කිවුවේ වලහෙක් එක්ක පොර බැදලා කියල.තව කිහිප දෙනෙක් කිවුවේ දිවියෙක් එක්ක සටන් කරලා කියල.ඒ කොහොම වුනත් ගුණසේන මාමගේ ඉනේ  නිතරම තියෙන කිතුල් මල්  මදින මල් පිහිය කෑලි ගැලවෙච්ච මස් දිය වුනු  ඒ මිනිය තිබුණු අහලකවත් තිබිල නැහැ.

ඒ කැලේ අක්කර එකසිය ගානක් විතර විශාලයිලු.කන්දෙන් එහා පැත්තේ තියෙන්නේ වෙනත් දිස්ත්‍රික්කයක්.මෙහා පැත්තේ තියෙන්නේ අපේ දිස්ත්‍රික්කේ.දිස්ත්‍රික්ක වෙන් කරන්නේ ඒ කැලේ තියෙන විශාලත්වය නිසා කියලා අපේ ගමේ දහම් පසෙලේදී උදේ රැස්වීමේදී ලොකු හාමුදුරුවෝ කිවුවා මතකයි.ඒ කැලේ භයානකම සත්තු 3 දෙනාම ඉන්නවා.ඒ වගේම සඳුන්,හොර,කළුවර වගේ සුර්ලබ වටිනා ගස් ඇතිවෙන්න තියෙන කැලයක්.නීතිවිරෝදී වැඩ ඕන තරම්   වෙනවා. කැලේ එහා පැත්ත වෙනත් පොලිසියකට මෙහා පැත්ත තවත් පොලිසියකට.මොන වැරදි වැඩ කලත් නීතියෙන් පැනල යන්න ඒ  හොරු හොදට දන්නවා.

අපේ සරුංගලේ දිහා තව කීප දෙනෙක්ම බලාගෙන ඉන්නේ ඒ සරුංගලේ තියෙන විශාලත්වය නිසා.විනාඩි 15 ක් උත්සහයකින් යන්තම් සරුංගලේ උඩට නැග්ගුවා.නායා වාට්ටුව සරුංගලේ උඩයන දිහා අනිත් පොඩි උන් බලන් ඉන්නේ ඉරිසියාවෙන්.ගිය සැරේ ලොකුම සරුංගලේ හැදුවේ මිලින්ද එයා මට වඩා ගොඩක් ලොකු පන්තියක හිටියේ.මේ සැරේ මගේ එක තමා ලොකුම එක.එත් මට වඩා එකේ අගේ තියෙන්න අංජනට.පව් ගුණසේන මාමා හිටියනම් මටයි අංජනටයි සරුංගල් හදල දෙන්නේ ඒ මාමා.එත් දැන් කාටවත් කියල සරුංගල් හදවන්නේ නැහැ.අම්මටවත් කරදර කරන්නේ නැ සවරන් කොළ ඉල්ලා.ඒ අතින් අංජන මං වගේ නෙවෙයි  ජීවිතය ගැන හොඳ අවබෝධයෙන් ඉන්නේ.

වෙනද නුල් කාලක් ඉවර වෙන්න යවද්දීත් උඩු  හුළගට අහුවෙලා වලාකුල් වහල.එත් අද වෙනදට වඩා වෙනස් කියල අංජන කිවුවේ අහස දිහා බලන ගමන්.සරුංගලේ මුදුන් කරන්න හැදුවත් මුදුන් වෙන්නේ නැහැ දුර යන්නේ.අල්ලන් හිටපු නුල එක සැරේම සැහැල්ලුවක් වගේ දැනුනා.ඒ එක්කම  අංජන කෑ ගැහුවේ "සරුංගලේ කඩාගෙන යනෝ" කියලා.එක දැකපු වටේ බලන් හිටපු හැමෝම අපිට හිනා වුනා. අංජන සරුංගලේ වැටෙන පැත්තට  දිවුවා  මාත් ඒ පස්සෙන් දිවුවා.

අපි කැලේ ඇතුලටම ගියේ සරුංගලේ කොහොම හරි හොයාගෙන ඊලග දවසේ අරුන්ට  පේන්න  උඩ යවන්න.

අද හුලන් අඩුයි නේද ඒක නිසා උඩ  ගියේ නැහැ නේ

අංජන හේතු කියනවා.එත් මං දැක්කා හවස එද්දී ඉරුණු තැනට අලවපු සවරන් කැල්ල ගැලවිල වගේ මං කිවුවා.එත් සරුංගලේ කඩාගෙන ගියේ කූරිය ගහද්දි දිග වරලයි නුලයි ඔක්කොම එකට පැටලුන නිසා.මේ මහා කැලේ අපි තනියෙම ටිකක් ඇතුලට ඇවිල්ල.සරුංගලේ වැටෙනු තැන හිතින් අනුමාන කරගෙන ඒ  තැනට අපි ආවත් ගහක පටලිච්ච නුලක්වත් පෙන්න නැහැ.තියෙන හැම ගහක්ම මහා රූස්ස ගස්.

"මං මේ ගහට නැගල බලන්නම්" අංජන උනන්දුවෙන් කිවුවා.

එතන තිබුන කඳ හීනි හොර ගහට බඩ ගෑවේ ලේනෙක් ගස් නගින විදියට.තාත්තගේ හැකියාව පුතාටත් ඒ විදියටම පිහිටලා නේ කියලා මටත් නොදනිම කියා වුනා. ටික වෙලාවකින් හින් හිනාවක් එක්ක ගහෙන් බැස්ස අංජන ඈත  ගහක වරලක් පෙන්න තියෙනවා කියලා සතුටින් කිවුවේ.අපි මේ කැලේට මෙච්චර අතුලට ආවේ අදමයි එත් අපිට කිසි බයක් දැනුනේ නැහැ.පැයකට කිට්ටු කාලයක් අපි කැලේ ඇතුලට ඇවිද්දා.ලොකු ගස් අස්සෙන් නයි හුඹස් පහු කරගෙන පුස් වැල්වල එල්ලිලිය  හරි විනෝදෙන් සරුංගලේ තියෙන ගහ ලහට කිට්ටු වුනා.මගේ සරුංගලේ වුනාට මට වඩා වුනන්දුව තියෙන්නේ අංජනට.එත් දැන් ඒක මගේ නෙවෙයි ඒක අපේ.

අංජන තවත් ඒ වගේම ලොකු ගහකට බඩ ගාන ගමන් මට  ඒ දිහා බලන් ඉන්න විතරයි තියෙන්නේ.හවුලේ සරුංගල් යැවුවට හවුලේ ගස් නගින්න බැහැ නේ.හරි ලස්සන කැලයක් කැලේ ඇතුල සීතලයි වාහන වල සද්ද, "ආතර්" මාමගේ ගල් මොලේ  සද්ද වගේ සද්ද මොනවත් නැ.හැම දාම මෙහෙට වෙලා ඉන්න තිබුනානම් කොච්චර ශෝක් ද කියලා මට හිතුනා.ටික වෙලාවකින් සරුන්ගලෙත් එක්ක අංජන ගහෙන් බැස්ස.එත් සරුංගලේ සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් ඉරිලා.එත් කමක් නැහැ සරුංගලේ ලැබුනානේ අන්ජනට දැන් මට වඩා සන්තෝසයි.ගස් දෙකක්ම බඩ ගාල හොඳටම මහන්සි වෙලා හිටපු අංජන ගහක් මුලින් වාඩි වුනේ වතුර ටිකක් ඉල්ලගෙන."මං කොහෙන්ද බං වතුර දෙන්නේ මටත් තිබහයි".මේ කැලේ වතුර හොයන්න එච්චර අමාරු වෙන එකක් නැහැ.එත් දැන් වටින් ගොඩින්  කරුවල වෙන්නත් ඇවිත්.අදනම් අම්මගෙන් ගුටි කන්න තමයි වෙන්නේ මං අංජන අතින් ඇදල නැගිට්ටවන ගමන් කිවුවා.

වතුර වැටෙන සද්දයක් වත් ඇහෙන්නේ නැහැ.කිරලේක්ගේ,ඇටි කුකුලේක්ගේ, කෑ ගහන සද්ද සහ හුළගට ගස් වල අතු හෙළවෙන "හෝ" "හෝ" සද්දේ විතරයි ඇහෙන්නේ.ඒ සද්ද වලට මං වගේම අංජනත්  ටිකක් බයවෙලා හිටියේ.ඉරුණු සරුන්ගලයත් අතින් අරගෙන අපි දෙන්න අඩිය  ඉක්මන් කරලා කැලෙන් එලියට යන්න පිටත් වුනා.ටිකක් දුර යද්දී අපි දැක්ක කබරංක ගහක්.හොඳට ඉදිලා ගෙඩි හැම තැනම වතුර තිබහට නියමයි.එත් බිම තිබුණු හැම ගෙඩියක්ම සත්තු බාගෙට කාල දාපුවා.මොනවා කරන්නද මහන්සිය නොබලා  තිබහ වැඩි කමට අංජන ආයෙත් ගහට නැග්ගා.වතුර තිබහට කාබරංකා  ගෙඩියක් කැවහම වතුර තිබහට ෆැන්ට බෝතලයක් බිවුවට වඩා සනීපයි.

දැන් හොඳටම රෑ වෙලා.අපේ ගමට රෑ වෙන්න කලින් මේ කැලේට රෑ වෙන්නේ තියෙන ඝන කලේ නිසා ඉර එලිය වැටෙන්නෙත් ටිකක් අඩුවෙන් ගෙදරට වඩා ඒ කැලේ සීතලයි.අපි දෙන්නටම අමුතු බයක්  දැනුනා අම්මල දැන් හොඳටම බය වෙලා ඇති.මේ හැම දෙයක්ම උනේ මම නිසානේ.එත් අංජන මට මොනවත් කිවුවේ නැහැ මහා ගස් තුකටම බඩ ගාලා  ඒ හැම දෙයක්ම අපි දෙන්නම එකට විඳුමු කියන්න තරම් අංජන හොඳ යාලුවෙක් වුනා. ගුණසෙන මම වගේම මූත් හරි හිත හොඳ එකා.අපේ කැලෙන් එලියට යන්න ගියත් අපි ආපු පාර හොයාගන්න බැරි වුනා.කටු ගස් වල පඳුරු වල පැටලී පැටලී සරුංගලේ අරන් යද්දී තවත් ඒක ඉරිලා ගිය.


මේක වැඩි දුර අරන් ගියොත් වට්ටුවවත් ඉතුරු වෙන්නේ නැහැ ඒ නිසා අපි මේක ගහක් ලඟින් තියෙල හෙට ඇවිත් අරන් යමු අංජන කිව්වේ තරහෙන් වගේ.


මෙච්චර අමාරුවෙන් ගස් නැගල හොයා ගත්තු සරුංගලේ මේ මහා කැලේ මැද තියල යන්න  කොහොමටත් බෑ.ටික දුරක් යද්දී මට තේරුණා මේක අරන් ගියොත් අංජන කියපු දේ වෙන බව.ලොකු ගහක් හොයල ඒ ගහේ අපේ අත උසින් ගැට ගහල එල්ලුවේ බිම තිබුනොත් සත්තු පාගල කඩා දාවි කියන බයට.අපි දෙන්න ඒක ලගින් නිතරම හිටියා.මං කොහොමත් කරුවලට බයයි අන්ජනත් මේ කැලේ ඇතුලෙන් එන අමුතු අමුතු සද්දවලට බය වෙලා හිටියේ.අපිට නොදනිම අපේ පාර වලහිලා. තව තවත් කැලේ ඇතුලටම ඇවිත්.අන්ජනගේ තාත්තට වුනා වගේ අපි දෙන්නටත් මේ සත්තුන්ට බිලි වෙන්න වෙයිද.රැහයියෝන්ගේ සද්ද මදුරුවෝ කොඳුරන සද්දේ එක්කම බඩගින්නත්  අපේ ගමන තවත් එපා කලා.ගෙදර ඉද්දි මේ වෙලාවට කාල නිදාගන වෙලාව.එත් අද මහා කැලයක් මැද්දේ අපි දෙන්න විතරක්.ඒක සැරේම කැලේ කිසිම සද්දයක් නැතිව ගියා.කකුලට පෑගෙන වියලි  දර කැල්ලක සද්දයක් විතරක් ඇහුනේ.අයෙත් අමුතු සද්ද එන්න පටන් ගත්ත.අංජන මගේ අතින් හයියෙන් අල්ලගතා.ගමේ ලොකු  මිනිස්සු මේකට බූත කැලේ කියන්නේ  මේ එන සද්ද නිසා වෙන්න ඇති. 



මේ කැලේ වලස්සු ඉන්නවද දන්නේ නැහැ. දිවියා,සර්පයෝ,දළ තියෙන වල් ඌරා  වගේ ධරුනු සත්තු ඉන්නවා.හිටපු ගමන් පායන කාලෙට වතුර හොයාගෙන ගමට එන මේ සත්තු කීප දෙනෙක්ම ආයේ යන්නේ නැ.බඳින තුවක්කුවකට හරි මොකක් හරි උගුලක හිර වෙලා පරලොවම යනවා.ඉතින් උන්ගේ සන්වරේ එකෙක් අපේ ඉස්සරහට අවොත් අපිට වෙන්නෙත් ගුණසේන මාමාට වුනු ඉරණමයි.උන් සත්තු උනත් අපිත් එක්ක කේන්තියෙන් ඇත්තේ.ලොකු මිනිස්සු කරන වැඩ නිසා පොඩි අපි නිකන් මැරුම් කන්න වෙන්නේ.


ටික වෙලාවකින් අංජන අල්ලන්හිටපු  මගේ අත ඇත්තරියා.ඒක සැරේම ආයෙත් ගහකට බඩ ගානවා.මට මොනවත් හිත ගන්න බැහැ.



"මොකක්ද බං කරන්නේ.ආයේ ගස් නගිනකන් බලන් ඉන්න බැහැ යමු ඉක්මනට". මං පහල  තනියෙන් ඉන්නේ බයේ කෑ ගැහුවා.එත් මං කීයටවත් කියන්නේ නැහැ මට බයයි කියල කොච්චර බයේ හිටියත් නම්බුව ගැන හිතන්න එපයි.මට වඩා හිතන්න පුළුවන් අංජන කෙලින් තියෙන උස ගහකට නැග්ගා.ඒක සැරේම හයියෙන් කෑ අහගෙන ගහෙන් බැස්සා.


මොකද බං සතෙක්ද ගහ උඩ?.මොකද කෑ  ගහන්නේ.මොකක්ද උනේ?.


අපි කරුවලේ වුනත් හරි පැත්තට ඇවිල්ල තියෙන්නේ මං දැක්ක ගහ උඩදී ලාම්පු එළියක්. ඒ අපේ ගමේ පැටි මාමගේ ගෙදර ලාම්පු එළිය වෙන්න ඕනේ.පැටි මාමනේ වෙළ කිට්ටුවම ඉන්නේ.අම්මෝ...!! ඇති  යන්තන්  ගෙදර යන්න පුළුවන්..!!


තව කොටසක්ද කොහෙද ඇත.


නූල් කාලක් යනු මීටර් 800 ක් දිග නූල් පන්දුවක්.

පොල් බිඳෙන කන්ද යනු ලෙලි නැති පොල් පටවාගත් කරත්ත ඒ කන්ද නගිද්දී කන්දේ තියෙන ආනතිය වැඩි කමට  පොල් ගෙඩි බිමට වැටිලා බිඳෙන නිසා.

~~අසාර්~~