උඹ හොරෙන් තියාගෙන ඉන්නවනේ. මටත් දියන්කෝ.

                          හිස ජෙල් ගෑම,එලියට  යද්දී විලවුන් ගෑම, වගේ පුරුදු  ඒ කාලේ ඉඳලම තිබුනා. ඉස්කෝලේ කාලේ දී ගෑවේ තිබුන මිල අඩුම  එක. දැන් මාසෙන් ඉවර කරන එක  ඒ කාලේ මාස  6ක් විතර ගෑවා. ඒ ඔළුව ඒ කොන්ඩේ ප්‍රමාණයත් එකම වගේ ඒත් පිරිමැස්ම හොඳට තිබුන මගේ ජෙල් අඩුවෙන් වතුර වැඩියෙන් පාවිච්චිකරපු නිසා අමාරුවෙන් කල් ඉකුත්වීමේ දිනට පෙර කොහොම හරි ඉවර කරගත්තා. රැකියාවට කොළඹ ආවයින් පස්සේ ඉතින් ඔළුව පිරෙන්නම ජෙල් කිරීම ඉබේම පුරුදු උනා. මොකද උදේ පිටත් වුනාම හවස එනකන්ම කොන්ඩේ එකම විදියට තියාගන්න තිබුන එකම විකල්පයනේ. අපේ අක්කා (ලොකු අම්මගේ දුව) වැඩ කලේ  ජෙල්, සබන්, ක්‍රීම්, වගේ නිෂ්පාදනය කරන ලංකාවේ ප්‍රධාන ආයතනයක. විද්‍යා අංශයේ හිටපු ඇය අලුත් නිෂ්පාදන කරන්නේ අක්කා සහා එයාගේ කණ්ඩායම. අලුත් දෙයක් නිෂ්පාදනය කරද්දී මට තිබුන වාසියනම් කියල වැඩක් නැහැ. හැම දෙයක්ම වෙළඳ පොලට දාන්න කලින් ටෙස්ට් කරනවා. ලැබ් වල ටෙස්ට් කරයින් පස්සේ  පාරිභෝගිකයෝ කිහිප දෙනෙක් හරහා සමීක්ෂණයක් කරලා ඒ සමීක්ෂණයේ ප්‍රතිඵල අනුව හොඳම නිෂ්පාදනය තමා  වෙළඳ පොලට නිකුත් කරන්නේ.

ඉස්සර  ලැබෙනවා ජෙල් බෝතල් 10ක් විතර සුවඳ විලවුන් බෝතල්, අලුත් ක්‍රීම් වර්ග හැම දෙයක්ම වගේ. ඒ හැම බෝතලයක් එක්ක පොඩි ෆෝර්ම් එකකුත් ලැබෙනවා. යාළුවො අතරේ බෙදලා හැමෝගෙම අවංක අදහස් ලියන්න. මේ සාම්පල් ලැබෙන්නේ වෙළඳ පොලට අලුතින් දාන්න තිබෙන  ඇසුරුමේ නෙවෙයි දැනට තියෙන   කුමක් හෝ බෝතලයක. මොකද අලුත් ඇසුරුමේ හැඩය මිනිසුන් දැනගැනීම වැලක් වීමට. ෆර්ෆිම් වගේ ලැබුනාම මට තව කෙනෙකුට බෙදල දෙන්න හිත දෙන්නෙම නැහැ. ඇතැම් දවස් වල මම තනියෙම ෆෝර්ම් ටික අකුරු වෙනස් කරලා පෑනේ පාට වෙනස් කරලා අත්දෙක මාරු කරලා පුරවල දීලා ඒ හැම නිෂ්පාදනයක්ම තනියෙන් බුක්තිවින්දා.  එහෙම නැත්නම් යාළුවො ආපු වෙලාවක ඒ බෝතල් ඉඹින්න දීලා ෆෝර්ම් පුරෝපු වෙලාවලුත් තිබ්බා. මම දන්නා විදියට මා හරහා ටෙස්ට් කරපු නිෂ්පාදන වෙළඳ පොලෙ වැඩිකල් තිබ්බේ නැහැ.

ගැහැණු ළමයින් වෙනුවෙන් නිෂ්පාදනය කරන ඒවා දුන්නෙත් මට. ෆේෂ් වොෂ්, සබන් ජාති, තව අනම් මනං හැම දෙයක්ම.  අප්පේ..... බලන්න එපැයි ඒ කාලේ ගෑනු ළමයි මම වැඩට එනකන් බලන් හිටිය විදිය. ඒත් මම වැඩිය එයාලට බෙදන්න  ගියේ නැහැ ඒවත්  මමම ගෑවා. ටෙස්ට් එකරන්න දෙන ඒවා විස වෙලා ලස්සනට තියෙන මුණ කැත වුනොත් බඳින්න ඉන්න කොල්ලොන්ගෙන්  ගුටි කද්දී ඔය කිසිම ආයතනයක් එන්නේ නැහැ නේ මාව බේරගන්න. කාලෙකට කලින් වෙනත් ආයතනයක ෂැම්පු වගයක් මේ විදියට ටෙස්ට් කරන්න දීලා  මාතර පැත්තේ ගෑණු ළමයෙකුගේ කොන්ඩේ කපන්න වෙලා. ඊට කලින් අවුරුද්දේ අවුරුදු කුමාරිය වුන ඇයගේ කොන්ඩේ කපන්න වෙලා තියෙන්නේ ඇස්වහ කටවහා හින්දා කියල ඒ ගමේ වයසක මිනිස්සුනම් කියල තියෙන්නේ. කොහොම වුනාත් ලක්ෂ 10 වන්දියක්නම් ඒ ආයතනයෙන් ලැබිලා තිබුනා ලු. මම ලංකාවෙන් එද්දී දුක් වුන යාලුවො වැඩි දෙනා මේවා භාවිතා කරපු අය. ඒ දුක් වුනේ ඔවුන්ගෙන් වෙන් වෙනවට නෙවෙයි නිකන් ලැබෙන දේ නොලැබෙන හින්ද. මමත්  ඒවා දුන්නු  අක්කත් දැන් ලංකාවේ නැහැ.

දවසක්  නාන්න ගියපුවෙලේ  බාත්රූම් එකේ නානප්ප්‍රකාර බෝතල්. මට ටෙස්ට් කරන්න නොදුන්න නිෂ්පාදනත් තිබුනා  ලස්සන ලස්සන බෝතල් වල දාපු ඒවා, රට බෝතල්, මේ හැම එකකම මොනවා හරි දෙයක් තිබුනා. පිරිමි නිෂ්පාදන කියල බැලු බැල්මට පේන්න කිසි දෙයක් තිබුනේ නැහැ. වැඩේ සාධාරණයි මොකද  එහෙම දෙයක් තියෙනවනම් මට දෙනවා නේ. පිරිමින්ටත් ගැහැණුන්ටත් ගැලපෙන දෙයකට තිබුනේ මවුත් වොෂ් එකක් විතරයි. ඒත් ඒ බෝතලේ තිබුන ලේබල් එක ගලවලා සුදු පාටින් තිබුන වචන දෙකක්. දිග වචනේ අමාරුවෙන් කියෙවුවාත් තේරුම ගන්න බැරි වුනා විද්‍යාත්මක නමක් තිබුනේ. අනිත් වචනේනම් පුළුවන් "සාම්පල්" කියල තිබුනේ. මොනව කරන්නද ලස්සන වෙන්න ගාන කිසි දෙයක් තිබුනේ නැති කොට නාලා ඉවර වෙලා දත් ටික මදින්න මවුත් වොෂ් එක හලාගත්තා ටිකක් වැඩිපුර, නිකන් ලැබෙන දේ නේ. ඒත් වෙනදා පාවිච්චිකරන ඒවාට වඩා වෙනස් රසයක් දැනුනේ මම හිතුවා කලින් ඒවාට වඩා හොඳ නිෂ්පාදනයක් වෙන්න ඇති. කරාබු නැටි ටිකක් වැඩිපුර දාලා ඒ නිසා මෙහෙම වෙන්නේ. සතියකට කලින්  කාපුවත් උගුරට එනවා වගේ දැනුනා. අමාරුවෙන් ඒවාත් නවත්වගෙන කටේ තියෙන දියරය හක්කෙන් ඒ පැත්තටයි මේ පැත්තටයි මාරුකරලා උගුරත්  හෝදලා වතුරෙන් කට හොදද්දී බෝල බෝල කටින් පිට වුනා. කවදාවත් මෙහෙම දෙයක්  දැකල නැහැ මට හිතුනා සමහර විට පොඩි වුන්ට හදපු එකක්ද දන්නෙත් නැහැ නේ දත් මැදීම පුරුදු කරන්න. තව වතුරෙන් කට හෝදද්දී පෙන වගේ පිට වෙන්නේ නවතින්නෙම නැහැ. දහ වතාවක් විතර සේදුවයින් පස්සේ  ටිකක් සාමාන්‍ය තත්වෙට ආවේ.  කෝකටත් කියල එලියට යද්දී බෝතලෙත් අරන් ගියා. අක්කත් ඉන්නවා සාලෙට වෙලා.

"අක්කේ මේ... මොනවද ටිකක් සුවඳයි."
"අහ්.. මේ අපි අළුතින් හදපු හර්බල් ශේම්පු ඒක කොන්ඩේ කැඩෙනවට හොඳයි. ටෙස්ට් කරන්න තියෙන්නේ. තවම මර්කර්ට් එකේ නැහැ. ඕනේනම් අරන් යන්න."

                                          සබන් බෝල බෝල ගියේ මෙහෙමයි.

ආයෙත් එහෙම්මම ගිහින් දොර වහගත්තා. කවදත් අපිට පුරුදු සිග්නල් වලින්ම දත් මැදලා එලියට ආවේ. ඒත් පැය ගානක් යනම් කටේ අපුල ගතිය ගියේ නැහැ.

හිටපු ගමන් මම බෝඩිමේ ඉන්න කම්මැලි හිතුනාම එහෙ ඉඳං වැඩට යන්නේ.  එහෙම යද්දී මම පාවිච්චිකරන ජෙල් එහෙම අරන් යන්නේ නැහැ. ඒ කාලේ ඒ/සී එකේ ඉද්දි හම වෙලේනවට මම ක්‍රීම් එකක් ගෑවා පුරුද්දක් විදියට. එහෙ යද්දී මොකටද ක්‍රීම් වුනත් අරන් යන්නේ. බෑග් ඒක බර වැඩි වෙන ඒක විතරයි නේ. උදේට වැඩට යද්දී හොරෙන් අක්කගේ කබඩ් ඒක ඇරලා ලස්සන බෝතලයකින් ටිකක් ගාගෙන ගැහැණු ෆර්ෆිම් ටිකක් දෙපැත්තට විදගෙන මම යන්නේ. ප්‍රංශ සමාගමකින් මෙයාලගේ  නිෂ්පාදනයට අමුද්‍රව්‍ය ලැබෙනේ. ඉතින් තිබුනේ හොඳම දේ වගේම ලංකාවේදී දැකලම නැති බෝතල්. එදා ගෑවා ක්‍රීම් එකනම් වෙනදා ගාපු එකට වඩා වෙනස් හොඳට තෙතමනය තියෙනවා සුවඳත් හොඳයි. ඒ පුරුද්දට මම තව දවසක් අක්කට හොරෙන් ඒ ක්‍රීම් එකම ගාගෙන ගියේ.  ඔෆිස් එකේදී දවල් කෑමට කලින් ඇතැම් දවස් වලට අතේ වැලමිට ළඟ ඉඳල හෝදගෙන  මුණත් බෙල්ලත් එක්ක හෝදගෙන ෆ්රේෂ් එකේ කැමට යන්නේ. එතකොට ගොඩාක් කන්න පුළුවන්. එදා දවල්  අතේ වතුර ගැවෙද්දී සුදුපාටට මතු වුනා අමුතුවට. වතුර දාන්න දාන්නා පෙන එනවා . කල්පනා කරලා බැලුවා වොෂ් රූම් එකේ කවදාවත් බෙහෙතකට සබන් කැල්ලක් හොයාගන්න නැහැ. ඒත් අතේ සබන් තියෙන්න කොහොමද කියල කල්පනා කරද්දී පිටිපස්සෙන් ආපු එකා ටිකක් බලං ඉඳලා කියනවා " උඹ හොරාවගේ සබන් කෑල්ලක් ගෙනල්ලා තනියෙන්ම පාවිච්චි කරනවා නේ. මටත් ටිකක් දියන්කෝ අත්දෙක පොඩ්ඩක් හෝදගන්න."  
අඩේ මචං මේ අන්තිම ටික නේ.  අදයි ඒ සබන් කෑල්ල ඉවර වුනේ. දන්නවනේ මෙතන තිබ්බොත් ඉතිං රෙදි හෝදන්නත් කට්ටිය එනවනේ."  නෝන්ඩි නොවී එදා බේරුනා. ඊළඟ සතියේ ඇවීත් මුණේ ගාන ක්‍රීම් අත්වල  ගාන ඒවා ෆෙර්ෆුම් අතරේ අර ලස්සන බෝතලේ අතට අරන් බැලුවා. බාත්රූම් එකේ තියෙන ඕනේ දෙයක් අල්මාරිය ඇතුලේ. අනේ එකත් පිටරට ෂැම්පු එකක්.


ප/ලි  මේ කතාවත් මතක වුනේ හෙන්රි අයියගේ  මට හිතෙන හැටි බ්ලොග් එකේ මේ පොස්ට් එක කියෙවුවාම.

හැමදාම වගේ සිත්තරේ තිළිනිගෙන්.


මේ ටිකේ යාලුවෝ ගොඩ දෙනෙකුගේ පොස්ට් කියවන්න බැරි වුනා. ටිකක් වැඩ වැඩි වුනා. තරහ නැතිව ඇති කියල හිතනවා.මොකද මේ සතියේ බදාදා ලංකාවට යන්න හිතාගෙන ඉන්නේ. එහෙනම් අපි ටික දවසකින් ආයේ හමු වෙමු.